ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Την πύλη της κολάσεως κατα λάθος άνοιξες!
Μικρέ άνθρωπε!Τι μέγα λάθος μόλις διέπραξες!

Στην εποχή της λήθης μπορεί και να χαθείς τι όμορφα αλλιώς μπορούσες να είχες εκφραστεί,να χαθεί η λύπη ,να ξεχαστεί η μοναξιά. Να έρθουν τα καλά, που πάντα έψαχνες εκεί ψηλά που τα πουλιά πετάνε ελεύθερα.
Και τότε γίνεσαι πουλί και πετάς!
Αλλά και πάλι δεν είσαι ελεύθερος πετάνε και αυτοί..
Κάθεσαι και σκέφτεσαι,ώρες ατελείωτες τι να γίνεις ώστε να είσαι επιτέλους ελεύθερος
Σκέφτεσαι τα ποντίκια,στους ατελείωτους υπονόμους ζούνε εκεί μπορείς και εσύ να κρυφτής
Και γίνεσαι ποντίκι βαθιά χωμένο κάτω από την γη τρέχεις ανέμελο, χαίρεσαι για λίγο που επιτέλους γλίτωσες!
Αλλά τα άλλα ποντίκια είναι δυσίλογα και μαζί τους,οπότε πρέπει πάλι να φύγεις,οι αρουραίοι σε κυνηγάνε,τρέχα να γλιτώσεις.
Γιατί πρέπει να γυρίσεις πίσω.
Πρέπει να γίνεις δημόσιος υπάλληλος!
Πρέπει να πάρεις ΔΑΝΕΙΟ!!
Πρέπει να πας στην εκκλησία!
Πρέπει να παίξεις πόλεμο,όπως μικρός αυτήν την φορά με αληθινά όπλα όμως!
Οπότε καλύτερα να μην γυρίσεις πίσω αλλά τι να γίνεις για να είσαι ελεύθερος σκέφτεσαι...
Βιβλίο λες,ιδέες να προσφέρεις στους σκλαβωμένους φίλους σου.
Και γίνεσαι όλοι σε διαβάζουν,επιτέλους σκέφτεσαι τα κατάφερα είμαι ελεύθερος και μπορώ να ελευθερώσω και τους άλλους.
Νέοι σε διαβάζουν ρωτάνε για σένα στους δασκάλους,γονείς,πολιτικούς,παπάδες.
Τότε σε πετάνε στην πυρά,σε λογοκρίνουνε και ποτέ δεν σε ξανά εκδίδουν..
Γίνεσαι περιοδικό,σε πολτοποιούν!
Θα γίνω τραγούδι τους φωνάζεις!
Σε απαγορεύουν,σε μπλέκουν με τα ναρκωτικά,κανένα ραδιόφωνο δεν σε ξανά παίζει.
Σκέφτεσαι τι πρέπει να γίνω,σκέφτεσαι,σκέφτεσαι.
Αιώνες να σκέφτεσαι την ελευθερία.
Για ιδέες πεθαίνεις,κράτη,αυτοκρατορίες,έθνη για πάντα σε πολεμούν.
Τράπεζες,θρησκείες πόσο σε μισούν.
Αλλά κάτι καινούργιο έρχεται στο μυαλό σου.
Θα γίνεις άστρο!
Έτη φωτός μακριά ώστε οι δημόσιοι υπάλληλοι ποτέ να μην σε βρουν
Και της νύχτες θα φωτίζεις της σκέψεις των ανθρώπων που ποτέ δεν ξέχασαν πραγματικά τι είσαι.