Μια Δευτέρα...

Είναι η πρώτη μέρα μιας απλής εβδομάδας τίποτα το ιδιαίτερο δεν συμβαίνει Δευτέρα. Οι άνθρωποι ξυπνούν να πάνε στην δουλείες τους, τα λεωφορεία κάνουνε τα συνηθισμένα τους δρομολόγια, οι φοιτητές πάνε στα μαθήματα τους. Η δημοτική αστυνομία γράφει τα <<παράνομα>> παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Οι δημόσιες υπηρεσίες είναι ασφυκτικά γεμάτες και όλοι μαζί βρίζουν παρέα την ελληνική γραφειοκρατία,αφού πρώτα πριν από λίγα λεπτά μάλωναν μεταξύ τους για ποίος θα περάσει πρώτα! Οι καφετέριες της παραλίας είναι γεμάτες κόσμο της μεσημεριανές ώρες, τα παιδία πάνε στο σχολείο. Οι ερωτευμένοι βλέπουνε DVD, οι πάνε για χαλαρό ποτάκι,η μαλώνουν για την ρουτίνα που τρώει την σχέση τους και τότε κατηγορούν και την Δευτέρα(Δευτέρα είναι τι θες να κάνουμε δηλαδή;).
Συμβαίνουν τόσα κάθε Δευτέρα παρόλο που όλα μας φαίνονται τόσα αδιάφορα. Δηλαδή ένας μικρός μαθητής του δημοτικού,δεν έγραψε στο τετράδιο του της 30 μαθηματικές ασκήσεις(πρέπει όλοι να γίνουμε μικροί Αϊνστάιν ξέρετε!!) που του έβαλαν για το σαββατοκύριακο προτίμησε να παίξει πιο πολύ με τους φίλους του και η δασκάλα τον κατσαδιάζει!Έπρεπε να της λύσεις όλες!!!Του φωνάζει!!!
Ένας εργαζόμενος σκέφτεται στενάχωρα ότι είναι Δευτέρα και δεν την βγάζει οικονομικά μέχρι την άλλη Δευτέρα...
Μια στεναχωρημένη ύπαρξη,σκέφτεται ότι το να είσαι μόνος μια τέτοια μέρα είναι κάτι το συνηθισμένο ποία και αναρωτιέται για τους χαμένους φίλους,της παλιές αγάπες.
Ένας συνταξιούχος δεν κοιμάται το βράδυ ώστε να πάει από της πέντε το πρωί έξω από την τράπεζα για να εισπράξει την σύνταξη του.
Μια παρέα δεν βγαίνει το βράδυ έξω, ε δεν λέει να βγούμε και Δευτέρα λένε!
Ένας μεθυσμένος ξεσουρώνει από το ξεφάντωμα της Κυριακής,οπότε δεν την ζει αυτή την μέρα..
Ένας μισο κοιμησμένος οδηγός βρίζει την οποιαδήποτε γυναίκα οδηγό, φωνάζει:Νύχτα το πήρες το δίπλωμα παλιομ...........η!!!
Κάποιος δηλώνει την παραίτηση του γιατί δεν του αρέσει αυτό που κάνει και ευτυχώς το κατάλαβε εγκαίρως!!χαχαχαχ!
Είναι Δευτέρα, μια κατάλληλη μέρα για να εξαφανισθείς,για να αλλάξεις, να φύγεις, να μείνεις άνεργος, να χωρίσεις,να πληρώσεις δόσεις άτοκες και καλά,να βρίσεις και να φωνάξεις,να βγεις για καφέ και να σκοτώσεις ώρες από την ζωή σου καπνίζοντας και κάνοντας παρέα με την καφεΐνη
Δευτέρα λες είναι αλλά τότε καταλαβαίνεις κάτι το εξίσου σημαντικό,κάθε μέρα είναι μια πραγματική μικρή Δευτέρα...

Λίγο πολύ όλα κινούνται ομαλά όπως και κάθε παρόμοια αρχή της βδομάδας. Είναι Δευτέρα ξέρετε, μια παράταση της Κυριακής.

Τι είναι αγάπη?

Το μόνο που μένει είναι ένα κομμάτι συνείδησης, ίσως των λάθων πράξεων μας αλλά παρόλα αυτά μένει κάτι εκεί χωμένο μέσα σε ένα ξέφρενο πανηγύρι αναμνήσεων υπάρχει πάντα κάτι εκεί που ξεχωρίζει.
Είναι η λίγες στιγμές αληθινών ευτυχισμένων στιγμών. Η φλογερή ζωντάνια λίγων λεπτόν που ένιωσες την αγάπη, η γλυκιά υπομονή της ανταπόκρισης Ζεστές αγκαλιές σε ξυνησμένα πρωινά Παθιασμένoi έρωτες σε δύσκολους καιρούς. Εμπιστοσύνη σε συνδυασμό με ανυπέρβλητο εγωιστικό και κτητικό εγώ. Είναι όντως η συνείδηση του ξέρεις ότι είναι επίκαιρο και θα κρατήσει λίγο, αλλά σαν μικρός ανθρωπάκος που είσαι κατα βάθος δεν ζεις και όταν φύγει παραπονιέσαι γιατί δεν τα έδωσες όλα.
Είναι πολλά, ένα βλέμμα όλο υποσχέσεις και μετά ένα βλέμμα μέσα στην απογοήτευση
Το μετά είναι η προσπάθεια αντικατάστασης ενός χαμένου κομμάτι του εαυτού σου.
Είναι λάθος ξενύχτια, μεθυσμένες αυγές.
Πρωινά που η ξινή γεύση από το αλκοόλ ζει
Αλλά τι είναι η αγάπη ξανά αναρωτιέσαι και προσπαθείς να ξανά κάνεις τον εαυτό σου αισιόδοξο ώστε να απαντήσεις.
Είναι η μοναδικές μας ευκαιρία να διώξουμε την μοναξιά από την ζωή μας και όταν την βρούμε και την χάσουμε πάντα την ξανά αναζητάμε ως κάτι το ουτοπικό, τόσο μακρινό ώστε να χάνει την έννοια του εφικτού. Αλλά τότε αξίζει να σκεφτείς έστω και της από παλλιά χαμένες αγάπες σου, ώστε να κατανοήσει ότι απλά υπάρχει κάπου εκεί έξω και σε περιμένει, όχι στα μάτια των ανθρώπων που κάποτε έζησαν ζωές που τώρα σου μοιάζουν σαν μικρά λεπτά αιώνια ξεχασμένα αλλά σε νέα μάτια, με νέες ελπίδες όχι για να σου φέρουν νέες μοναξιές αλλά για να σε επαναφέρουν έστω και παροδικά σε ένα αίσθημα ολοκλήρωσης και μετά πάλι σε μια απέραντη μοναξιά και στην συνέχεια σε μια νέα αναζήτηση. Για μένα όμως μια είναι η μεγάλη αλήθεια ότι ίσως είναι το πιο φανερό και ταυτόχρονα κρυμμένο μυστικό. Για να σε αγαπήσουν πρέπει πρώτα να αγαπήσεις πραγματικά τον εαυτό σου όπως είναι και θα είναι, με τα καλά του και της φτηνές του της στιγμές. Αισιόδοξο και μίζερο, νέο και όμορφο η απλά ταλαιπωρημένο, απλά να αγαπήσεις την ύπαρξη σου και να μάθεις τι είσαι ώστε να μάθουν όλοι ποίος είσαι πραγματικά.
Αλλά η αγάπη με όποια ασαφή έννοια θέλεις είναι κάτι το απλό αλλά σαν κουραστικός και καλά έξυπνος περίεργος άνθρωπος που είσαι θες να δώσεις για όλα μεγάλες επικές εξηγήσεις αλλά πρέπει μόνο ότι όταν μιλάς για κάτι που δεν καθορίζεται και απλά συμβαίνει τα λόγια σου γίνονται τόσο χαοτικά, τόσο μακρινά από κάτι που πάντα θα είναι μια ελεύθερη έννοια και με όσες χιλιάδες λέξεις και αν γράψεις οριστική εξήγηση δεν θα δώσεις γιατί κάθε φορά έχει και διαφορετική έννοια οπότε τι είναι άραγε η αγάπη?
Είναι μια αφηρημένη έννοια, αν την νιώσεις μια φορά ξέρεις ότι υπάρχει, αν την χάσεις ψάχνεις πάντα να την ξανά βρεις Είναι απλά κάτι όμορφο απλά πρέπει να το ζεις..