Στιγμές του χθες
Σκοπιές ενός μακρινού αύριου.
Για ένα απλά τυχερό απόψε.
Δεν χάνονται και ποτέ δεν ξεχνιούνται
Αναγεννίουνται συνέχεια γιατί ποτέ δεν της δολοφόνησες, αυτές αυτοκτόνησα ν.
Είναι οι ευχές.
Κάτι σαν ελπίδες χωρίς υπόσταση.
Παρόμοιες με ξεχασμένα παιδικά όνειρα.
Που γυρνάνε ξανά και ξανά.
Όχι σαν αναμνήσεις.
Αλλά σαν ηχώ μιας πικραμένης μετα καταθλιπτίκης περιόδου.
Έτσι όλα μαζί σε φέρνουν στο σήμερα και εσύ μόχθησες τόσο για ένα όμορφο σήμερα.
Κουράστηκες για κάτι το ουτοπικό και τα λίγα σου κέρδη ήτανε κουρασμένες φιλοδοξίες.
Μοναχικές βραδιές,που θέλεις έναν ώμο να σταθείς.
Αλλά σκοντάφτεις πάνω στο εξαθλιωμένο σου κορμί.
Σκοντάφτεις πάνω στα τείχη που έκτισες γύρω σου.
Σκοντάφτεις αλλά δεν πέφτεις και αν κάποτε πέσεις σκέφτεσαι οτι αν δεν πέσεις δεν θα μάθεις να σηκώνεσαι
Δεν θα μάθεις τι είναι κάτω ώστε επιτέλους να ανακαλύψεις τι είναι και εκεί πάνω που πάντα ονειρέυσαι.
Και αν για την μακαριότητα των άστρων αν ξανά αναρωτηθείς, θα ξέρεις πάντα ότι οι απαντήσεις σου βρίσκονται κάπου εκεί ψηλά...